Zniesienia zewnętrzne Fibonacciego służą do pomiaru tych fal, które w całości zniosły poprzedni ruch, tak więc są wydłużeniami w nomenklaturze R. Fischera. Poziomy te bazują na współczynnikach większych od 1.
Budowa zniesień zewnętrznych Fibonacciego
Główne współczynniki Fibonacciego dla zniesień zewnętrznych:
- 1.272
- 1.618
Rysunek 1 przedstawia schemat konstruowania zniesień zewnętrznych. Punktem wyjścia, podobnie jak przy zniesieniach wewnętrznych jest fala AB. Jej długość przemnożona przez odpowiednie współczynniki generuje poziomy potencjalnego zasięgu trwającego ruchu (przeciwnego do fali AB).
Wykorzystanie zewnętrznych Fibonacciego
Na rysunku 2 ukazano parę walutową USDCHF oraz zniesienia zewnętrzne 1.272 oraz 1.618. Rozciągnięta siatka Fibonacciego na fali AB wyznaczyła poziom 1.272 w miejscu, gdzie świece pokazały siłę popytu – długie cienie na dole, w tym również formacja Młota. Dzięki temu, że poziom był wcześniej wyznaczony, można było wykorzystać te sygnały, ponieważ popyt pojawił się w nieprzypadkowym miejscu. W przypadku pomiaru fali BC (projekcja zasięgu fali D) da się zauważyć, że na poziomie 1.272 rynek zatrzymał się, również generując sygnały kupna, ale bez potwierdzeń. Ostatecznie rynek wyszedł jeszcze wyżej. Brak jednak wystarczającej siły popytu spowodował zatrzymanie wzrostów przed poziomem 1.618.
Korzystając z poziomów Fibonacciego należy umieć dobrze znaleźć się w trendzie. W przypadku omawianym powyżej, mieliśmy do czynienia z trendem wzrostowym. Stąd też, ruchy wzrostowe powinny być większe niż spadkowe. Oczywiście do momentu wyczerpania się trendu – o czym dalej.
Pomocnicze współczynniki Fibonacciego dla zniesień zewnętrznych:
- 1.130
- 1.382
- 1.50
- 1.732
- 2.00
- 2.236
- 2.618
- 3.140
- 4.236
Na rysunku 3 ukazany jest wykres złota oraz zniesienia zewnętrzne. Widać, że ruch wzrostowy pokonuje bez większych problemów kolejne poziomy, co jest charakterystyczne dla silnego trendu. Należy zwrócić uwagę, na moment pokonania danego poziomu, który zwykle jest zdecydowaną, popytową świecą (długim korpusem) oraz na to, że cena przeważnie wraca do tego poziomu i testuje go cieniem.
Wydaje się więc rozsądne, aby stosować zniesienia do ustalania poziomów zabezpieczenia swoich pozycji. Tak też można je wykorzystywać, po przebiciu kolejnego zniesienia stop loss może zostać przesunięty wyżej, pod ten poziom, oczywiście z odpowiednim zapasem. W przypadku tego ruchu stosowana była cały czas ta sama siatka Fibonacciego, rozciągnięta na fali AB. Rysunek 4 przedstawia sytuację, kiedy kolejne ruchy są odmierzane za pomocą nowych zniesień, również na złoto.
Każda z poziomych linii to poziom Fibonacciego, aby nie „zaśmiecać” wykresu jeszcze bardziej, nie podałem jakie to współczynniki, ale kolory linii odpowiadają fali z jakiej została ta linia wyznaczona. Podobnie jak zniesienia wewnętrzne, również zniesienia zewnętrzne można grupować, tworząc potencjalne poziomy wsparć i oporów. Każda korekta to okazja do stworzenia nowych poziomów, uwzględniających najnowsze zachowanie ceny.
Zniesienia zewnętrzne Fibonacciego i inne techniki
Jedną z ciekawszych form wykorzystania zniesień zewnętrznych jest alternatywne do klasycznego wyznaczanie zasięgu formacji Głowy i Ramion. Rysunek 5 przedstawia kurs euro do dolara amerykańskiego EURUSD, na której wykorzystano zniesienia Fibonacciego do prognozy zasięgu.
Rysunek natomiast przedstawia analogiczne wykorzystanie dla formacji Odwróconej Głowy z Ramionami. W obu przypadkach zastosowano zniesienia wyznaczając siatkę Fibonacciego od linii szyi do głowy – mierząc w ten sposób wysokość formacji. W klasycznym ujęciu tę wysokość odmierza się następnie od miejsca przebicia linii szyi. W omawianym wykorzystaniu Fibonacciego można pozostawić poziomy w pierwotnym miejscu i oczekiwać ruchu do kolejno poziomów 1, 1.618, a następnie 2.618, gdzie 1 – to klasyczny zasięg formacji.
Kanały cenowe, linie trendu często są testowane przy poziomach zniesień, co pozwala na lepsze zinterpretowanie wydarzeń. Punkt przecięcia linii trendu lub kanału z poziomem Fibonacciego ukazuje potencjalny moment testu tego poziomu. Co jest niezwykle przydatne podczas analizy czasu. Na rysunku 7 zaprezentowano przykład na parze walutowej GBPCHF.
Również efektywniejsze jest wykorzystanie wskaźników technicznych łącząc je z poziomami Fibonacciego. Na rysunku 8 (AUDCAD) uwidoczniony został moment, w którym RSI znalazł się ponad poziomem 70. W tym samym momencie została utworzona formacja Zasłony Ciemnej Chmury – tuż po przetestowaniu poziomu 1.13 oraz 1.382 (odmierzone z dwóch fal poprzedzających wzrosty).
Zniesienia zewnętrzne oczywiście bardzo dobrze współgrają ze świecami japońskimi, o czym pisane było wielokrotnie przy okazji omawiania formacji świecowych.
Podsumowanie zniesienia zewnętrznego Fibonacciego
Zniesienia zewnętrzne Fibonacciego pozwalają na określanie potencjalnych miejsc odwrotu. Związku z tym, że służą do pomiaru zasięgu fali tworzącej nowy szczyt lub dołek, to z jednej strony należy uważać, aby nie zawierać transakcji przeciwnie do dominującego trendu, a jednocześnie dobrze dobrane pozycje mają ogromne potencjalne zyski. Warto łączyć zniesienia z innymi technikami, aby zwiększyć skuteczność generowanych sygnałów.
