[Portfel] „Strefy Popytu” – 13 tydzień + istotne wnioski

13 tydzień był dla portfela najbardziej aktywnym tygodniem w historii. Dokonano w nim 20 transakcji i to mimo faktu, że mieliśmy tylko 4 dni sesyjne. Świadczy to o bardzo dużej zmienności, która panuje na rynku. Co ciekawe, wprawdzie objawia się ona również w ujęciu statystycznym, ale trzeba też powiedzieć, że dla polskiej giełdy nie odbiega ona specjalnie od normy, co widać na grafikach prezentowanych poniżej.

Z punktu widzenia analizie zostały poddane wszystkie transakcje, które do tej pory miały w nim miejsce. Łącznie 29 pozycji z czego 26 zamkniętych. Trzeba pokreślić, że nie stanowi to specjalnie dużej próby jednak pewne wnioski nasuwają się same, zwłaszcza po trochę na siłę wykonywanej transakcji na spółce Wawel (WWL) w dniach 26 – 27 marca. Przy tej transakcji, rzuca się w oczy bardzo niski współczynnik zysku do ryzyka na poziomie zaledwie 0,22. Analizując pod tym kątem wszystkie transakcje można zaobserwować, że te o niskim współczynniku zysku do ryzyka kończą się stratami, co wymaga szerszego komentarza.

Na współczynnik zysku do ryzyka składają się dwie wartości – oczekiwany zysk (cena docelowa/cena wygenerowania – 1) oraz oczekiwane ryzyko (poziom stop loss/cena wygenerowania -1). Na potrzeby tych kalkulacji bierzemy pod uwagę wartości bezwzględne tych wartości tak, aby współczynnik zysku do ryzyka miał zawsze wartość dodatnią. Sygnały w obrębie stref popytu charakteryzują się bardzo stabilnym ryzykiem. Średnio (na podstawie wszystkich sygnałów) wynosi ono 2,95% (minimalne 1,47%; maksymalne 4,76%) zatem na duże wahania współczynnika zysku do ryzyka w zasadniczy sposób wpływa oczekiwany zysk (średnia 7,26%; minimalny 0,88%; maksymalny 20,31%).

Pamiętając jakie są podstawowe założenia strategii (cena docelowa na najbliższym szczycie) od razu mamy odpowiedź w jaki sposób wyglądają notowania spółek w momencie wygenerowania sygnałów – ten szczyt znajduje się relatywnie blisko, co oznacza, że na spółce panuje pewne niezdecydowanie (kurs najpierw rósł, później niewiele spadł i aktywował strefę popytu). Takie właśnie sygnały chcemy wyeliminować, co po analizie wszystkich pozycji skłoniło nas do sprawdzenia, czy nie byłoby dla statystyk portfela, aby brać pod uwagę tylko te sygnały, które mają współczynnik zysku do ryzyka większy od 1,5 (te o mniejszym współczynniku prawie zawsze kończyły się stratą).

Wyniki były zaskakująco pozytywne. 2 z cech są pożądane dla naszej strategii. Trzeci efekt można ocenić jako negatywny (ale w rozsądnym zakresie):

1. Wzrosła stopa zwrotu z 2,08% do 3,88%
2. Spadło wymagane zaangażowanie kapitałowe (jednocześnie mamy mniej otwartych pozycji), co spowodowało, że w historii ani razu nie trzeba było dopłacać kapitału.
3. Wzrosła annualizowana zmienność stóp zwrotu z portfela z 11.80% do 13,15%.

Uwaga! Jeżeli interesuje Cię jakie są zasady tej strategii zapoznaj się koniecznie z tym tekstem. Definiuje on, w 6 prostych punktach całą strategię.

Pozostałe informacje o wydarzeniach w 11 tygodniu

Transakcje na wykresach i skład portfela

Inne wydarzenia w portfelu

WAŻNE – modyfikacja założeń strategii co do minimalnego współczynniku zysku do ryzyka przy otwieraniu pozycji.

Transakcja na Budmexie (BDX) zamknięta po aktywacji strefy podażowej jako sygnale przeciwnym do strefy popytowej.