Zniesieniami Fibonacciego nazywamy procent o jaki rynek zniósł poprzednią falę ruchem w przeciwnym kierunku. Jak wiadomo, jeżeli fala następująca po pewnym ruchu, nie zniesie go w całości to będzie to korekta. Do mierzenia korekt stosuje się zniesienia wewnętrzne, a są to poziomy cenowe oparte na współczynnikach mniejszych od 1.
Zniesienia wewnętrzne Fibonacciego – budowa i współczynniki
Główne współczynniki Fibonacciego dla zniesień wewnętrznych:
0.382
0.500
0.618
0.786
Służą one do mierzenia jak głęboko druga fala skorygowała ruch pierwszej. Na rysunku 1 zaprezentowano schemat tworzenia zniesień.
Zniesienia wewnętrzne Fibonacciego – budowa i współczynniki
Główne współczynniki Fibonacciego dla zniesień wewnętrznych:
0.382
0.500
0.618
0.786
Służą one do mierzenia jak głęboko druga fala skorygowała ruch pierwszej. Na rysunku 1 zaprezentowano schemat tworzenia zniesień.
W podpunkcie a) cena podąża w trendzie wzrostowym od punktu A do punktu B. Następnie zmienia swój bieg i tworzy korektę, poszczególne zniesienia Fibonacciego tworzą potencjalne poziomy wsparcia dla tego ruchu korekcyjnego. Podpunkt b) jest odwróceniem powyższej sytuacji, ponieważ dotyczy trendu spadkowego. Jednak sama metoda postępowania jest identyczna. W pierwszej kolejności należy ustalić jaka fala będzie służyła za falę wyjściową (pierwszą), na niej rozciągnąć tzw. siatkę Fibonacciego, która pozwoli na obserwację korekty.
Wykorzystanie zniesień wewnętrznych Fibonacciego
Jak widać na rysunku 2 kwotowanie pary walutowej EURUSD po utworzeniu dołka zaznaczonego w punkcie A podążało do góry osiągając lokalny szczyt w punkcie B. Tę falę uznano za znaczącą i ją zmierzono zaznaczając poszczególne poziomy Fibonacciego. Jak widać ruch ceny po szczycie był szybki i przebił kolejno poziom 0.236, następnie inwestorzy nie zwrócili uwagi na poziom 0.382. Dopiero przy poziomie 0.5 zanotowano reakcję. Rynek zszedł jeszcze niżej, dochodząc ostatecznie (niemalże co do pipsa) do poziomu 0,618 i dynamicznie się od niego odbijając.
Taka reakcja rynku jest okazją do zaobserwowania jak respektowane są współczynniki Fibonacciego. W pozornie chaotycznych ruchach cen można znaleźć (i to praktycznie zawsze) schematy. Należy pamiętać, że poziomy Fibonacciego określają potencjalne miejsce odwrócenia trendu. Zawsze uzależnione jest to od wielu czynników, takich jak np. dynamika ruchu, ogólnie panujący trend, czynniki makroekonomiczne, bieżące dane napływające na rynek. Jak wiadomo, bazując na założeniach analizy technicznej, cena dyskontuje wszystkie parametry mające na nią wpływ. Zawsze konieczne jest obserwowanie rynku i jego ruchów. Poziomy Fibonacciego pomagają określić miejsca (konkretne poziomy cenowe), na jakich inwestor powinien się skupić i w jakich dokonywać transakcji, jeżeli cena pokaże co myślą inwestorzy.
Kolejny przykład również ukazuje korektę w trendzie wzrostowym – na rysunku 3 pokazano kurs dolara do euro. Celowo wybrano wykres jedno-minutowy aby zobrazować jak dokładny w swej strukturze jest rynek Forex. Tym razem rynek ukształtował dno korekty dokładnie na współczynniku 0.382. Pomimo tego, że każda widoczna świeca prezentuje wydarzenia z zaledwie jednej minuty, to dokładność zachowania poziomu jest imponująca.
Na rysunku 4 ukazano jak rynek testował kolejne poziomy oporu wyznaczone przez współczynniki, wpierw 0.382, następnie 0.5 oraz ostatecznie zatrzymał się na zniesieniu 0,618 (wszystkie te sytuacje zaznaczono czerwoną strzałką). Poziom 0,618 został przekroczony przez cenę, jednak poziom zamknięcia był poniżej, co stworzyło dogodną sytuację do dokonania transakcji (punkt C).
Wszystkie powyższe przykłady ukazują, że korekty przeważnie kończą się na którymś ze współczynników. Jednak jak określić, który z nich będzie akurat tym najistotniejszym? Odpowiedzieć niestety nie jest jednoznaczna ani tym bardziej prosta. Najważniejszą zaletą samej metody jest wyznaczanie poziomów przy których może nastąpić zmiana kierunku podążania ceny. Współczynniki nie służą do planowania transakcji z góry, aczkolwiek dla wprawionego inwestora mogą z czasem stać się takim narzędziem.
Alternatywne współczynniki Fibonacciego dla zniesień wewnętrznych:
0.146
0.236
0.414
0.564
0.707
0.886
Kolejnymi poziomami są 0.146; 0.236; 0.414; 0.564; 0.707; 0.786; 0.886, zwanymi czasem alternatywnymi. Korekty o 14,6% są niezwykle krótkimi odcinkami, występują przeważnie po bardzo mocnym wybiciu na początku nowego trendu. Jest to jedynie przystanek w dalszym marszu w obranym kierunku. Mogą służyć za wyznacznik siły rynku, rzadziej do zawierania transakcji, ze względu na możliwe fałszywe jego przebicie (często bywa tak, że zamkniecie świecy jest powyżej poziomu 0.146, natomiast jego cień dochodzi w rejon poziomu 0.236). Przykłady na rysunkach 5 (#EURUSD) oraz 6 (#CADJPY) pokazują właśnie wykorzystanie zniesienia 0.146.
Kolejnymi poziomami są 0.146; 0.236; 0.414; 0.564; 0.707; 0.786; 0.886, zwanymi czasem alternatywnymi. Korekty o 14,6% są niezwykle krótkimi odcinkami, występują przeważnie po bardzo mocnym wybiciu na początku nowego trendu. Jest to jedynie przystanek w dalszym marszu w obranym kierunku. Mogą służyć za wyznacznik siły rynku, rzadziej do zawierania transakcji, ze względu na możliwe fałszywe jego przebicie (często bywa tak, że zamkniecie świecy jest powyżej poziomu 0.146, natomiast jego cień dochodzi w rejon poziomu 0.236). Przykłady na rysunkach 5 (#EURUSD) oraz 6 (#CADJPY) pokazują właśnie wykorzystanie zniesienia 0.146.
Zniesienia wewnętrzne Fibonacciego i inne techniki
Analiza techniczna jest metodą analityczną, która pozwala na łączenie wielu narzędzi w celu uzyskania i weryfikacji napływających sygnałów. Kolejne przykłady pokazują jak łączyć zniesienia wewnętrzne z innymi technikami.
Na parze walutowej USDCHF (rysunek 7 ) widać, że na zniesieniu 38,2% całości ruchu wzrostowego pojawiło się dynamiczne odbicie. Poziom Fibonacciego wsparty był dodatkowo przez poprzedni szczyt (usytuowany o 4 pipsy niżej), geometrię 100%, która idealnie kończyła się na poziomie zniesienia. Tak zbudowana strefa wsparcia wymagała jedynie potwierdzenia ze strony ceny. Takie potwierdzenie dały świece kształtując formację Przenikania oraz Młota (wskazane przez strzałkę do góry). Istotną rzeczą jest fakt, że cieniami świece przetestowały poziom poprzedniego szczytu (czerwona linia), natomiast ceny zamknięcia oraz otwarcia znajdują się powyżej poziomu 38,2%.
Natomiast rysunek 8 – EURCAD , przedstawia jak można połączyć kanał cenowy, wskaźnik RSI oraz świece ze zniesieniem 50%. W pierwszej kolejności zawsze należy rozciągnąć siatkę Fibonacciego. Następnie linię trendu oraz stworzyć kanał cenowy. Należy zwrócić uwagę, że poziomy 14,6%, 23,6% oraz 38,2% zostały przekroczone bez najmniejszego problemu. Za każdym razem cena przeleciała przez opory długim korpusem. Natomiast dopiero na poziomie 50% cena się zatrzymała tworząc formację Gwiazdy Wieczornej. Dodatkowo, pierwsza świeca w formacji wybiła się ponad ograniczenie kanału, natomiast trzecia wróciła swoim zamknięciem poniżej tej linii – czyli miało miejsce fałszywe wybicie. Wskaźnik RSI potwierdza wykupienie rynku.
W ostatnim przykładzie zaprezentowano parę walutową GBPAUD. Poziom 88,6% wyznaczył poziom oporu, który został potwierdzony sygnałami płynącymi z wskaźników:
- Oscylator Stochastyczny – wygenerowany sygnał na pierwszym szczycie wynikający z przecięcia %D przez %K oraz dywergencja,
- CCI – dywergencja powyżej poziomu 100, a następnie przecięcie od góry tego poziomu,
- MACD – przecięcie linii Signal przez linię MACD
